Mamaszóstki (i może)

Czas szybko biegnie, wkrótce grudzień i za chwilę odbędą się warsztaty plastyczne w świetlicy szkolnej, które opracowujemy. A im bliżej warsztatów, tym więcej wątpliwości. Miały być bożonarodzeniowe. I w tym cały szkopuł. "Mamo, a wiesz, że  N. nie będzie miała Komunii św?" - to drugoklasista. "Kto to są Świadkowie Jehowy?" - to gimnazjalista.  "Dlaczego w Islamie nie ma Bożego Narodzenia?" - to pytanie z ubiegłego roku, kiedy jeden z synów chodził do klasy z dwójką muzułmańskich dzieci. Jak pogodzić nasze rodzinne święta przebaczenia, radości, miłości z tradycjami z innych kultur, z którymi dzieci spotykają się co krok? I chyba w pewnym momencie wczoraj bogini Lakszmi mnie oświeciła. Zamiast pokazywać, co nas wyróżnia, lepiej uwidocznić to, co łączy. Nie jest łatwo wychowywać dzieci, kiedy wokół napotykają tyle kulturowych różnic. Celem naszych warsztatów, które odbędą się na pograniczu hinduistycznego Diwali, islamskiego nowego roku i katolickiego Bożego...

Jest czas na wszystko. Na zachwyt różowymi stópkami i pierwszymi słowami. Na wspólne przewalanki po łóżku i łaskotki. Na oglądanie zwykłych kreskówek i filmów o głębszej treści. Na przedszkole i szkołę. Na radość i na zadumę. Na smutek. Na powagę. Na ciszę. Zaplanowaliśmy na tych kilka dni drobny remont, ale w niczym nie przeszkodziło nam to pogadać o życiu i śmierci. Najpierw radosne Halloween – wieczór z wydrążoną dynią, świeczką, słodyczami, opowieściami o duchach i żartami. - Co to jest Halloween tak naprawdę? – pyta Drugoklasista. - Pożegnanie lata. Kończy się czas, kiedy jest dużo słońca i dużo jedzenia, a nadciąga okres ciemnej i trudnej zimy, kiedy nie ma tak dużo świeżych owoców i warzyw, dni robią się krótkie, zimne, ludziom i zwierzętom żyje się gorzej. Kiedyś wierzono, że w Halloween otwiera się przejście między światem żywych i umarłych i zbłąkane dusze mogą odwiedzać nasz świat. A nie wszyscy zmarli byli dobrymi ludźmi, więc, żeby nie narazić się na złe przygody z tymi ni...